Dorosły kogut bażanta łownego obrożnego. |
W Polsce bażant łowny był zawsze ptakiem popularnym i licznie występującym w środowisku naturalnym. Gwałtowny spadek populacji i niemalże całkowity zanik w niektórych regionach Polski spowodowały działania wojenne II wojny światowej. Po zakończeniu wojny dużą rolę w odnowieniu gatunku na polskich polach odegrały Państwowe Gospodarstwa Rolne. PGR-y prowadziły najczęściej hodowlę półotwartą. Polegała ona głównie na zapewnianiu bażantów dogodnych warunków bytu nie tylko podczas zimy. W grę wchodziły między innymi obsadzanie i obsiewanie terenów zajętych przez bażanty krzewami owocowymi, które dawały im odpowiedni pokarm oraz obsadzaniu iglakami w celu zapewnienia odpowiedniego schronienia. Aby móc sztucznie inkubować bażanty należało w okresie nieśności wyszukiwac na tym terenie gniazd ptaków i sukcesywnego podbierania im jaj.
Aktualnie hodowla bażantów łownych sprowadza się do trzech gałęzi: hodowli hobbystycznej, hodowli ukierunkowanej na produkcję materiału do introdukcji łowisk oraz masowej hodowli w celach gastronomiczno kulinarnych.