Woliera

Woliera to zamknięta część terenu osłonięta ze wszystkich stron, również z góry w celu hodowania w niej ptaków. Budowa każdej hodowli zaczyna się od budowy woliery i jak to zwykle bywa w tego typu przypadkach ile hodowli tyle rodzajów wolier.

Przyglądając się jednak im wszystkim można wyróżnić kilka podstawowych typów wolier:

Woliery rodzinne (inaczej rozpłodowe) to z reguły woliery o niewielkiej powierzchni w których utrzymywane są stada podstawowe (stada rozpłodowe) ptaków. Ma to szczególne znaczenie w przypadku gatunków ptaków heterogamicznych gdzie na jednego koguta (samca) przypada kilka do kilkunastu kur, zależnie od gatunku. W takich sytuacjach utrzymywanie każdej rodziny rozpłodowej zapobiega agresji między samcami, która narasta szczególnie w okresie godów.

Woliery rozpłodowe (cyrki) jest to woliera mająca podobne znaczenie jak woliera rodzinne, zasadnicza różnica polega jednak na sposobie utrzymania rodzin. W przeciwieństwie do wolier rozpłodowych bowiem, w cyrkach na jednej powierzchni utrzymuje się kury i koguty razem, bez wygrodzeń. Ma to znaczenie ekonomiczne w hodowli bowiem budowa indywidualnych, małych wolier rodzinnych jest stosunkowo kosztochłonne. W cyrkach jednak, pojawia się jednak jakościowy problem płodności wśród jaj. Otóż koguty, dużą część swojej energii tracą na walki między sobą. Dodatkowo w wolierach rozpłodowych (cyrkach) panuje zdecydowanie większy "gwar". Co stresuje kury, przekładając się jednoznacznie na słabszą jakość produkowanych jaj rozpłodowych.

Woliery wychowawcze (odchowalniki)Domyślnie są to woliery, w których odchowuje się młode ptaki od pierwszych dni życia do około 12 tygodnia, przy czym okres ten zależy od uwarunkowań logistycznych i strukturalnych w danej hodowli. Podstawową cechą wolier wychowawczych jest fakt, iż bezpośrednio przylegają one do pomieszczenia inwentarskiego (kurnika). Czsami mówi się, że woliery wychowawcze podzielone sa na dwie część woliera zewnątrzna pozostająca na zewnątrz budynku oraz woliera wewnętrzna znajdująca się w środku budynku. Choć często ta druga ma znaczenie tylko symboliczne gdy cała powierzchnia w kurniku stanowi jedną wolierę wewnętrzną. Ma to zasadcznie znaczenie, gdyż początkowo młode ptaki w pierwszysch dniach życia są jeszcze stosunkowo słabo przystosowane do funkcjonowania w terenie. Pozostają więc one zamknięte w budynkach (kurnikach) gdzie w miare potrzeb są na przykład dogrzewane promiennikami. Dopiero z biegiem dni i w zależności od warunków pogodowych są one stopniowo wypuszczane do woliery zewnątrznej gdzie spokojnie przystosowują się do przebywania w środowisku naturalnym.

Woliery naturalne (dla ptaków dorosłych)