|
Askosferioza inaczej grzybica wapienna czerwiu |
Askosferioza wywoływana jest przez grzyb
Ascosphaera apis, który wytwarza zarodniki.
Grzyb ten powszechnie występuje w przyrodzie. Jego zarodniki mogą znajdować
się w wodzie, pyłku i nektarze, co ułatwia w znacznym stopniu przenoszenie ich do
ula. Dodatkowo, do rozwoju choroby przyczyniają się niesprzyjające warunki atmosferyczne
(duża wilgotność, ochłodzenie). Objawy choroby są łatwo zauważalne,
szczególnie przy jej dużym nasileniu. W komórkach plastrów, na dennicy, na wylotku,
na ziemi przed
ulem można zaobserwować duże ilości zmumifikowanego czerwiu
(w początkowym stadium białokredowe mumie, później szare i czarne). Mumifikacja
zachodzi wskutek wysycenia ciała larwy pszczelej solami mineralnymi znajdującymi się w grzybni. Porażenie grzybicą prowadzi do osłabienia rodzin pszczelich
i przy dużym nasileniu askosferiozy nie uzyskuje się z rodzin miodu towarowego.
W
ekologicznej pasiece zabrania się stosować środki farmakologiczne,
w związku z tym leczenie można wspomagać najwyżej kwasami organicznymi
(ponieważ grzyb namnaża się najlepiej w środowisku zasadowym, należy zmienić
jego pH na kwaśne), których użycie dopuszcza Ustawa.
Zabiegi, jakie stosuje się
do leczenia rodzin to ścieśnianie i ocieplenie gniazda, eliminacja plastrów z porażonym
czerwiem, ewentualne podkarmianie chorych rodzin ciepłym syropem.
Wskazane jest również przesiedlanie chorych rodzin do czystych, wydezynfekowanych
uli. Profilaktyka grzybicy wapiennej czerwiu powinna obejmować
utrzymywanie silnych rodzin w pasiece oraz poddawanie matek pszczelich z linii
odpornych na grzybicę (tzn. o zwiększonym behawiorze higienicznym).