Z krzyżowania norek, należących do różnych odmian i podgatunków dzikich, uzyskano odmianę, określoną jako standard, o ustalonym jasno-brązowym odcieniu futerka. Przez krzyżowanie z sobą dzikich podgatun-ków norki alaskańskiej, kinejskiej i wschodniokanadyjskiej uzyskano, szeroko dziś rozpowszechniony, typ ciemnych standardów. U niektórych standardów występują na szyi i podbrzuszu białe plamy, a czasem - rozjaśnienie sierści na podbrzuszu. Są to właściwości niepożądane, lecz nie dyskwalifikują wartości futerka. Cecha rozjaśnienia umaszczenia na podbrzuszu uległa złagodzeniu poprzez właściwą selekcję. Oczy, nos i pazurki standardów są ciemnobrązowe. Wśród norek standardów nie ma jeszcze pełnego wyrównania charakteru okrywy. Obok zwierząt o wyraźnie dłuższych włosach pokrywowych występują również i takie, których włosy pokrywowe i podszyciowe niewiele tylko różnią się swą długością.
Wśród norek standardów wyróżnia się ze względu na umaszczenie dwie odmiany: brązową i niebieskoczarną. Różnica polega przede wszystkim na odmiennym odcieniu włosów podszyciowych, które są z reguły jaśniejsze niż pokrywowe. U standardów brązowych podszycie jest jasno łub ciemnobrązowe. Włosy pokrywowe są o różnych odcieniach brązowych, z reguły ciemniejsze od podszycia, a/czasem prawie czarne. Ta odmiana, znana pod angielską nazwą dark", jest w polskiej hodowli szeroko rozpowszechniona. Zwierzęta są silne, zdrowe i odporne na choroby.
U niebieskoczarnych standardów występuje przewaga pigmentu czarnego. Podszycie jest u nich szaropopielate lub nawet ciemnołupkowe. Włosy pokrywowe są z reguły ciemniejsze, mniej lub bardziej intensywnie czarne. U zwierząt tego typu podszycie futra ma jednak prawie zawsze trudny do usunięcia lekki odcień brunatny. Standardy te są wprawdzie mniej odporne na choroby niż standardy brązowe, ale przemysł futrzarski uważa je za znacznie cenniejsze.
W Ameryce wytworzono szereg odmian standardów niebieskoczarnych o bardzo ciemnym umaszczeniu (Azurblue, Blue, Diamont Kobuk, Standard Majestic i inne). U zwierząt tych nie widzimy brązowych odcieni. Podszycie ich jest ciemno-gołąbkowo-niebieskie, a włosy pokrywowe intensywnie czarne. Skórki norek takie są bardzo efektowne. Zwierzęta tego typu noszą u nas nazwę blek" (od ang. black = czarny).
-
Pod względem intensywności nasycenia włosów pigmentem rozróżnia się 3 typy standardów:
- Wybitnie ciemny (extra, extra dark) o barwie ogólnej czarnej ciemnobrązowym podszyciu.
- Bardzo ciemny (extra dark) o barwie ogólnej czarnej i ciemno-łupkowo-brązowym podszyciu.
- Ciemny (dark) o barwie ogólnej czarnej i łupkowobrązowym podszyciu.
Bogactwo zestawu i różnorodność odmian norek hodowlanych jest bardzo duża, mimo że zwierzęta te zostały udomowione stosunkowo niedawno. Niemniej jednak, ze względu na zależność tej hodowli od zmiennych wymagań mody i ciągłych prób tworzenia nowych, coraz bardziej atrakcyjnych form omawianych zwierząt, trudno jest mówić o ustaleniu w hodowli określonych typów i kształtowaniu się określonych ras.